وقتی به دوران کودکی خود فکر می‌کنید، آیا می‌توانید بگویید که دوران خوشی بوده است؟ آیا تروما یا تجربیات آسیب‌زایی وجود دارد که در ذهنتان برجسته شده باشد؟ در حالی که هر والد خوبی تلاش می‌کند محیطی امن و شاد برای فرزندانش ایجاد کند که تا حد ممکن از نگرانی‌ها دور باشد، اما گاهی کودکان با رویدادهای آسیب‌زا، مانند مرگ یکی از والدین یا جدایی آن‌ها مواجه می‌شوند.
یکی از روش‌های سنجش کیفیت دوران کودکی، استفاده از پرسشنامه «تجربیات نامطلوب کودکی (ACE)» است که تعداد رویدادهای آسیب‌زایی را که کسی در دوران کودکی تجربه کرده است، اندازه‌گیری می‌کند. این تجربیات آسیب‌زا شامل مواردی مانند سوءاستفاده‌ی مستقیم، مثل سوءاستفاده فیزیکی یا جنسی و بی‌توجهی عاطفی، و همچنین سایر انواع اختلالات خانوادگی مانند جدایی پدر و مادر، بیماری روانی یا اعتیاد می‌شود.
نمرات بالای ACE که نشان‌دهنده کودکی‌های آسیب‌زا هستند، با مشکلات رفتاری در آینده ارتباط دارند. به عنوان مثال، دانش‌آموزانی که نمرات بالای ACE دارند، در کلاس درس تمرکز کمتری دارند و همچنین در غلبه بر ناامیدی‌ها ناتوان هستند. همچنین بیشتر احتمال دارد که آن‌ها درگیر قلدری شوند.
نمرات بالای ACE می‌تواند به بزهکاری نوجوانان نیز منجر شود. مطالعه‌ای بر روی بازداشت‌شدگان در یک مرکز بازداشت نوجوانان نشان داد که ۸۴ درصد از بازداشت‌شدگان حداقل دو تجربه‌ی آسیب‌زای جدی (تروما) در دوران کودکی خود داشته‌اند و اکثریت آن‌ها حداقل شش بار چنین تجربه‌ای داشته‌اند.
